IPN przypomni postać Janusza Kurtyki, prezesa Instytutu w latach 2005-2010, który zginął w Smoleńsku

Z okazji 10. rocznicy katastrofy smoleńskiej, IPN przypomina postać Janusza Kurtyki, prezesa Instytutu w latach 2005-2010, który zgiął 10 kwietnia 2010 r. w Smoleńsku udając się na pokładzie rządowego samolotu z prezydentem RP prof. Lechem Kaczyńskim na obchody 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej. 

Prof. Janusz Kurtyka (1960–2010)

Prezes Instytutu Pamięci Narodowej. Historyk, znawca Polski średniowiecznej i badacz jej dziejów najnowszych, redaktor naczelny „Zeszytów Historycznych WiN-u”, prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość”. Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie samolotu prezydenckiego w Smoleńsku, w drodze na uroczystości upamiętniające 70. rocznicę Zbrodni Katyńskiej.

  • Janusz Kurtyka

Urodził się 13 sierpnia 1960 r. w Krakowie. Absolwent Wydziału Historyczno-Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył studia doktoranckie w Instytucie Historii PAN, gdzie w 1995 r. obronił rozprawę doktorską z zakresu nauk humanistycznych. W 2000 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 2000–2005 był organizatorem i dyrektorem Oddziału IPN w Krakowie. Od 1979 r. działał w opozycji demokratycznej w Krakowie, był m.in. współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów w Instytucie Historii UJ i członkiem Komitetu Założycielskiego NZS UJ, wykładowcą podziemnego Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego. Był pracownikiem naukowym w Instytucie Historii PAN (od 1985 r.), członkiem Rady Naukowej Instytutu Historii PAN kadencji 1999–2002 i 2003–2006. W latach 1989–2000 był przewodniczącym Koła NSZZ „Solidarność” krakowskich placówek Instytutu Historii PAN.

Autor ok. 140 publikacji naukowych z zakresu historii Polski średniowiecznej i wczesnonowożytnej oraz historii oporu antykomunistycznego w Polsce po 1944 r., w tym czterech książek: „Generał Leopold Okulicki »Niedźwiadek« 1898–1946”, „Tęczyńscy. Studium z dziejów polskiej elity możnowładczej w średniowieczu”, „Latyfundium tęczyńskie. Dobra i właściciele XIV–XVII w.”, „Odrodzone Królestwo. Monarchia Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego w świetle nowszych badań”, współautor wielu opracowań zbiorowych. Był współpracownikiem „Polskiego Słownika Biograficznego”, współautorem „Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w średniowieczu”, a od 1994 r. redaktorem naczelnym „Zeszytów Historycznych WiN-u”. Przewodniczył Komitetowi Redakcyjnemu serii „Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944–1956. Słownik biograficzny”, był członkiem redakcji czasopisma naukowego IPN „Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989”. Janusz Kurtyka należał m.in. do Polskiego Towarzystwa Historycznego, Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu i Polskiego Towarzystwa Heraldycznego.

9 grudnia 2005 r. został wybrany przez Sejm RP na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej,  29 grudnia 2005 r. złożył ślubowanie jako Prezes Instytutu.

Laureat Nagrody im. Adama Heymowskiego (1996), II nagrody w Konkursie im. Klemensa Szaniawskiego (1998), Nagrody im. Joachima Lelewela (2000), Nagrody im. Jerzego Łojka (2001). W 2009 r. odznaczony przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. W 2010 roku pośmiertnie uhonorowany nagrodą IPN Kustosz Pamięci Narodowej.

Prezentujemy krótki film IPNtv o Januszu Kurtyce

dr Marta Sankiewicz Asystent prasowy Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Poznaniu