„Non omnis moriar”. Wspomnienie o śp. Janie Głodku ( 1932-2020 ).

(…) Z czynności życiowych wykonywanych wielkim sercem powstaje wielkość człowieka (…) Stefan kardynał Wyszyńskim.

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy w dniu 2 kwietnia informację o śmierci śp. Jana Głodka, zasłużonego działacza ZHP, bibliotekarza, społecznika, regionalisty, członka Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919,  naszego Drogiego Przyjaciela.

Jan Głodek urodził się 31 maja 1932 roku w Szubinie w rodzinie kierownika elektrowni miejskiej Jana Głodka i Jadwigi zd. Janickiej. Wychowany w rodzinie wielkiego szubińskiego patrioty Jana Głodka, powstańca wielkopolskiego i przedwojennego prezesa Towarzystwa Powstańców i Wojaków od najmłodszych lat wpatrzony w postać swojego ojca uczył się miłości do swojej małej Ojczyzny. Jako małe dziecko był świadkiem pierwszych publicznych egzekucji na Polakach jesienią 1939 roku. W 1967 roku ukończył pedagogikę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1969-1981 dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy. Od dziecka związany z harcerstwem w Szubinie, Bydgoszczy i dawnym województwie bydgoskim. W latach 1950-1957 instruktor, zastępca kierownika Domu Harcerza w Bydgoszczy, 1955-1957 instruktor Wydziału Harcerskiego przy ZW ZMP w Bydgoszczy, 1957-1959 zastępca komendanta Hufca ZHP w Szubinie, od 1959 harcmistrz ZHP, 1959-1961 zastępca komendanta, 1961-1969 komendant Komendy Chorągwi ZHP w Bydgoszczy, 1962-1985 członek Wojewódzkiej Komisji Historii Ruchu Młodzieżowego w Bydgoszczy, 1981-1985 przewodniczący Komisji Historycznej Komendy Chorągwi ZHP w Bydgoszczy. Największa harcerską pasją śp. Jana Głodka była Sala Tradycji Harcerskiego Ośrodka Wodnego w Funce, gdzie co roku w letnie miesiące sprawował funkcję kustosza. Ostatnie lata poświecił działalności Instruktorskiego Kręgu Seniorów ZHP w Szubinie. Uczestniczył w comiesięcznych zbiórkach kręgu w Muzeum Ziemi Szubińskiej. Współautor publikacji  o 100-leciu harcerstwa na ziemi szubińskiej. Współzałożyciel Szubińskiego Koła Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, członek Zarządu Oddziału Kujawsko-Pomorskiego TPPW 1918-1919 w Bydgoszczy. Autor wielu notek biograficznych zasłużonych dla ZHP, powstańców wielkopolskich, ofiar II wojny światowej. Ceniony pedagog, bibliotekarz i instruktor harcerski, który zawsze otaczał się młodym pokoleniem. Inicjator upamiętniania ludzi i wydarzeń historycznych związanych z ziemią szubińską. Pasjonat fotografii i autor licznych zdjęć, które przekazał do zbiorów Muzeum Ziemi Szubińskiej. Wielokrotnie odznaczany i wyróżniany za swoją pracę zawodową i społeczną, m. in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”,  odznaką honorową „Za Zasługi dla Województwa Bydgoskiego”, „Za Zasługi dla Miasta Bydgoszczy”, nagrodą honorową Zarządu Głównego Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 „Dobosz Powstania Wielkopolskiego”.  W 1955 roku zawarł związek małżeński z Barbarą Garba, mieli syna Jerzego.

Niezwykle ciężko jest pisać wspomnienie o Kimś w czasie przeszłym. Śmierć śp. Jana Głodka pomimo jego sędziwego wieku była dla nas wszystkich wielkim zaskoczeniem. W tym szczególnym czasie, kiedy świat a wraz z nim również nasza ojczyzna Polska zmaga się z pandemią koronawirusa, przychodzi nam pożegnać naszego Drogiego Przyjaciela. Człowieka, którego bogate życie zawodowe i społeczne obfitowało w cenne inicjatywny społeczne i kulturalne naszego regionu a w szczególności ziemi szubińskiej, którą tak bardzo ukochał śp. Jan Głodek. Żegnamy zasłużonego działacza Związku Harcerstwa Polskiego, aktywnego członka Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, wielkiego społecznika naszej małej Ojczyzny. Będąc na co dzień mieszkańcem Bydgoszczy zawsze żył tym co było związane z jego ukochanym Szubinem. 11 stycznia 2020 roku w dowód uznania dla jego społecznej pracy i zaangażowanie w upamiętnianie powstańczego zrywu szubinian w 1919 roku, w imieniu rodzin i potomków powstańców wielkopolskich śp. Jan Głodek odsłaniał na szubińskim cmentarzu parafialnym odbudowany pomnik-mogiłę Powstańców Wielkopolskich 1918-1919.  Wtedy po raz ostatni widzieliśmy się i wspólnie pokłoniliśmy się naszym Wielkim Bohaterom.

Śmierć zawsze przychodzi „nie w porę”. I tak było tym razem. Drogi Panie Janku do zobaczenia kiedyś tam po drugiej stronie życia. CZUWAJ.

Kamila Czechowska-Kustosz Muzeum Ziemi Szubińskiej

Piotr S. Adamczewski-Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego1918-1919