W związku z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków w Polsce hodowcy drobiu powinni zachować szczególną ostrożność i stosować odpowiednie środki bioasekuracji minimalizujące ryzyko przeniesienia wirusa grypy ptaków do gospodarstwa w szczególności:
1. Przetrzymywać drób w izolacji od dzikich ptaków;
2. Przechowywać paszę i ściółkę w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z gryzoniami, dzikim ptactwem oraz ich odchodach;
3. Karmić i poić drób w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie i ich odchody;
4. Stosować w gospodarstwie odzież i obuwie ochronne oraz po każdym kontakcie z drobiem lub dzikim ptactwem umyć ręce wodą z mydłem;
5. Stosować maty dezynfekcyjne w wejściach i wyjściach z budynków, w których utrzymywany jest drób.
HODOWCO !!!
Pamiętaj o zgłoszeniu niezwłocznie do odpowiedzialnych osób i instytucji (lekarz weterynarii prywatnej praktyki, powiatowy lekarz weterynarii, wójt/burmistrz/prezydent miasta), podejrzewania wystąpienia choroby zakaźnej drobiu.
Objawy kliniczne wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI) u drobiu
Zwiększona śmiertelność, znaczący spadek pobierania paszy i wody, objawy nerwowe: drgawki, skręt szyi, paraliż nóg i skrzydeł, niezborność ruchów, duszności, sinica, wybroczyny, biegunka, nagły spadek nieśności.
UWAGA
W przypadku gospodarstw utrzymujących więcej niż 350 sztuk drobiu średniorocznie istnieje obowiązek posiadania planu bioasekuracji uwzględniającego profil produkcji gospodarstwa oraz co najmniej:
a) podział gospodarstwa na strefy „czysta” i „brudna” dla osób wykonujących czynności związane z utrzymaniem drobiu;
b) procedury wprowadzenia do gospodarstwa drobiu, pasz, ściółki, materiałów pomocniczych oraz sprzętu i urządzeń wykorzystywanych do chowu i hodowli;
c) procedur czyszczenia i dezynfekcji pomieszczeń, środków transportu i wyposażenia oraz higieny osób wykonywających czynności związane z utrzymaniem drobiu;
d) procedur zwalczania szkodników;
e) procedur rozdziału poszczególnych stad drobiu oraz uniknięcia bezpośredniego lub pośredniego kontaktu drobiu z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego.
